ای غایب از نظر که شدی همنشین دل

ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

 بنگر که ز کجا به کجا می‌فرستمت

حیف است طایری چو تو در خاکدان غم

 زین جا به آشیان وفا می‌فرستمت

در راه عشق مرحله قرب و بعد نیست

 می‌بینمت عیان و دعا می‌فرستمت

هر صبح و شام قافله‌ای از دعای خیر

 در صحبت شمال و صبا می‌فرستمت

تا لشکر غمت نکند ملک دل خراب

 جان عزیز خود به نوا می‌فرستمت

ای غایب از نظر که شدی همنشین دل

 می‌گویمت دعا و ثنا می‌فرستمت

در روی خود تفرج صنع خدای کن

      کینه خدای نما می‌فرستمت

تا مطربان ز شوق منت آگهی دهند

 قول و غزل به ساز و نوا می‌فرستمت

ساقی بیا که هاتف غیبم به مژده گفت

 با درد صبر کن که دوا می‌فرستمت

حافظ سرود مجلس ما ذکر خیر توست

 بشتاب که اسب و قبا می فرستمت

(حافظ)